Δημοσίευση του Κ. Βατούγιου στο ikariamag

Πολλές φορές, όταν δημοσιεύουμε μια ιστορία στις ελεύθερες πτήσεις, κάποιοι με ρωτούν; «Είναι αληθινή;». «Ναι, απαντώ, αλλά τι σημασία έχει;»
Κάποιοι άλλοι με ρωτούν, «Είναι παλιά ή σύγχρονη;» Μα και πάλι, ποιο το νόημα;
Βέβαια, καταλαβαίνω, είναι που ζούμε σε καιρούς που η «παράδοση» σημαίνει μόνο «παραλαβή», που καλούμαστε μόνο να παραλάβουμε τον πλούτο των παλαιών γενεών και άντε το πολύ να τον περάσουμε στις επόμενες, ανέπαφο, «αμόλυντο», σα μουσειακό έκθεμα. Χωρίς δηλαδή καμία επίδραση του σύγχρονου καιρού. Χωρίς ίχνος δικό μας. (Λες κι έτσι υπάρχει περίπτωση να διασωθεί!)
Ευτυχώς που οι συγγραφείς της Κυρασολένης, τέτοια διλήμματα δεν αντιμετώπισαν. Βουτήξαν μέσα σε όλα. Βρήκαν παλιές αφηγήσεις, κράτησαν αναφορές αλλά και παράλλαξαν, εμπνεύστηκαν νέες, πήραν σύγχρονες συνθήκες, προσέθεσαν και τωρινά ικαριακά στοιχεία και δημιούργησαν 10 νέες ικαριώτικες παραμυθο-ιστορίες.
Την εξαιρετική αυτή έκδοση του Νότιου Ανεμου, με μοναδικής αισθητικής εικονογράφιση από την Άννα Καλαλή, η οποία και υπογράφει τα παραμύθια μαζί με τους Ηλία Γιαννίρη, Αγγελική Παριάρου, Δέσποινα Σιμάκη και Φρόσω Χωριάτη, μπορείτε να τη βρείτε στο εκδοτικό ράφι του Ικαριακού Παντοπωλείου – ikariastore.gr. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που αυτό το βιβλίο μαζί με τη δική μας έκδοση, των ελεύθερων πτήσεων, το Ικαρία & Φούρνοι - μια εξερεύνηση της Αλεξίας Παλαιστή ανεδείχθησαν -ακόμα συγκριτικά και με τις μη ικαριακές εκδόσεις- πρωταθλητές πωλήσεων στο νησί το περασμένο καλοκαίρι.
Αποφάσισα λοιπόν να διαβάζω κάθε βράδυ κι από ένα παραμύθι. Με ιδιαίτερη προτίμηση σε εκείνα που δεν έχουν άμεσο τον διδακτισμό, πέρασα ένα 10ήμερο σε μια Ικαρία που αγαπώ, γεμάτο με την πλούσια ντοπιολαλιά της (αλλά και όχι μόνο), τοπωνύμια και ιδιωματισμούς, θησαυρούς της προφορικής παράδοσης και ευφάνταστες μυθοπλασίες. Ταξίδεψα στη φύση και την αρχιτεκτονική του νησιού και έζησα περιπέτειες για τα ξύπνια όνειρα που γεννούν οι ελπίδες μας, τη διαφορετικότητα, τον χρόνο που περνά και τελικά... μια ζωή σαν πανηγύρι!
Γιατί μέσα από την ικαριακή σοφία και την ικανή πένα των δημιουργών, η Κυρασολένη (= το ουράνιο τόξο στα καριώτικα), αναδύεται πάντα λαμπερή και ατόφια μετά τις κακοκαιρίες της ζωής.
Κωνσταντίνος Βατούγιος