Κείμενο Λευτέρη Κουτούφαρη

Παρουσίαση Βιβλίου

Τίτλος: «Κυρασολένη- Δέκα καριώτικες παραμυθο-ιστορίες για μικρά και μεγάλα παιδιά»

Συγγραφείς: Ηλίας Γιαννίρης, Άννα Καλαλή, Αγγελική Παριάρου, Δέσποινα Σιμάκη και Φρόσω Χωριάτη.

Στην Αίθουσα Ο2 Πλατεία Κεραμικού(Μετρό) έγινε η παρουσίαση με ομιλητές τον πανεπιστημιακό καθηγητή κ. Μιχάλη Μερακλή, το Δάσκαλοκ. Γ.Μπουμπούση και τον πρόεδρο της πανικαριακής κ. Λευτέρη Κουτούφαρη.

Ομιλία –παρουσίαση κ. Λευτέρη Κουτούφαρη

Κυρίες- Δεσποινίδες και Κύριοι

Μετά από τηλεφώνημα του φίλου και αγαπητού Βασίλη Καρναβά «Εκδόσεις Νότιος Άνεμος» και την αποστολή ενός νέο τυπωμένου βιβλίου με τίτλο «Κυρασολένη-καριώτικες παραμυθο-ιστορίες για μικρά και μεγάλα παιδιά» με συγγραφείς τους: Ηλίας Γιαννίρης, Άννα Καλαλή, Αγγελική Παριάρου, Δέσποινα Σιμάκη και Φρόσω Χωριάτη  και κατόπιν επιθυμίας του να παρουσιάσω απόψε, δέχτηκα μετά χαράς , γιατί κατ’ αρχήν με ενθουσιάζουν οι άνθρωποι που γράφουν, αλλά και λόγω της πολύχρονης υπευθυνότητάς μου για το περιοδικό «Ικαριακά», έχω αισθανθεί τη φοβερή έλλειψη συγγραφικών εργασιών τα τελευταία χρόνια, από μια ομολογούμενης πνευματική Ικαρία και από πλήθος εργασιών πολυγραφότατων πνευματικών Ικαρίων στο παρελθόν.

Οφείλω να ευχαριστήσω θερμά τον εκδότη Βασίλη Καρναβά για την τιμή που μου έκανε, καθώς και τους αγαπητούς συγγραφείς που θα μιλήσω για το έργο τους. Ένα μεγάλο επίσης ευχαριστώ σε όλους εσάς που παρευρίσκεστε και που ασφαλώς ήρθατε να ακούσετε, να επαινέσετε και αν χειροκροτήσετε την προσπάθεια των συγγενών, φίλων και συμπατριωτών μας.

Οι πέντε αυτοί συγγραφείς που μας χάρισαν από δύο ιστοριούλες ο καθένας, δεν είναι βέβαια παιδιά, αλλά με τα ικαριακά δεδομένα είναι στην ώριμη νιότη τους. Ένας λόγος λοιπόν επί πλέον, να  δώσουμε τόπο στα νιάτα της Ικαρίας και να σας παρακαλέσω να τους αμείψετε προκαταβολικά με ένα θερμό σας χειροκρότημα.

Το ανά χείρας μου βιβλιαράκι είναι ένα πραγματικό κομψοτέχνημα από πλευράς εκδοτικής, καλαίσθητο, χάρμα οφθαλμών, πηγαίας και αντιπροσωπευτικής ζωγραφικής, άψογης γραφής και τελειότητας. Και έρχομαι στο περιεχόμενο και τις δέκα μυθο-ιστορίες τις διάβασα μονορούφι, τις μελέτησα επαρκώς, τις απόλαυσα και με μεγάλη χαρά και ικανοποίηση κατέληξα στο συμπέρασμα, ότι δεν στέρεψαν οι ικανότητες, η θέρμη, το πνεύμα, η θέληση, η εφευρετικότητα και η πρόοδος της πνευματικής Ικαρίας, της Ικαρίας του χθες , της Ικαρίας του αύριο, της Ικαρίας – θέλω να πιστεύω του πάντα. Απόλαυσα την πρωτοτυπία όλων, τα διδακτικά, ανθρώπινα, συναισθηματικά, συγκινητικά στοιχεία και τόσα άλλα που εμπεριέχει το μικρό αυτό αλλά θαυματουργό πνευματικό πόνημα των 4+1 συμπραξάντων.

Με την ιδιότητα μου ως πρόεδρος της Πανικαριακής Αδελφότητας Αθηνών και εκ μέρους του Δ.Σ. θέλω να συγχαρώ από καρδιάς όλους τους συγγραφείς του εν λόγω βιβλίου, να τους ευχαριστήσω θερμά που πρόσφεραν ένα πολύτιμο ακόμα βιβλίο στην Ικαριακή Βιβλιογραφία, πλουτίζοντας το πνευματικό μας χρονοντούλαπο και να συστήσω σε όλους σας, ότι το βιβλίο αυτό δεν πρέπει να λείπει από κανενός ικαριώτη και όχι μόνον τη βιβλιοθήκη και δεν πρέπει να μείνει αδιάβαστο από κανένα καριωτάκι και καριώτη από 7 έως 107 ετών. Όλοι θα έχουν κάτι να αποκομίσουν κάτι να ωφεληθούν. Αγαπητοί μου μύθο-ιστοριογράφοι σας εύχομαι υγεία και δύναμη για να συνεχίσετε. Η Ικαρία και ο λαός της σας χρειάζεται.

Επιθυμώ να πω λίγα λόγια για τον κάθε ένα από τους συγγραφείς με κάποιες παρατηρήσεις μου, όχι ως ειδικός αλλά ως πιο έμπειρος, σαν πολύχρονος θεματοφύλακας ας πούμε «της λαλιάς των θεών» της ικαριακής γλωσσικής διαλέκτου και της καριώτικης παράδοσης, όχι προς θεού για να μειώσω την αξιοθαύμαστη ούτως ή άλλως εργασία σας, αλλά επειδή είναι παραμυθό-ιστορίες και επειδή πρόκειται για συγγραφείς νέους όπου υπόσχονται ότι θα μας δώσουν και άλλες χαρές στο μέλλον και εκπλήξεις.

Οι παρατηρήσεις που έκανα, είναι καθαρά προσωπική μου άποψη και δεν είναι σε καμία περίπτωση υποχρεωτικό να τις αποδεχτείτε. Τις λέω μόνον και μόνον για διάλογο και ίσως προβληματισμό.

Πάρτε το σαν έκκληση της παλιάς γενιάς, τουλάχιστον όπου και όσο μπορούμε στην ομιλία μας αλλά κυρίως στο γράψιμο- όταν μάλιστα απευθυνόμαστε σε μικρά παιδιά- να καταβάλλουμε όλες μας τις δυνάμεις να διατηρούμε τη θαυμαστή και ξεχωριστή μας ικαριώτικη διάλεκτο. Έχω τη γνώμη ότι θα εμπλουτίζει και θα αναβαθμίζει τα κείμενα μας και τις ομιλίες μας. Αυτό το λέω να το ακούω κι εγώ.

Δέσποινα Σιμάκη

Τίτλος: «Ο Φώτης και το κλωνί»

Πρωτότυπο, λίαν διδακτικό ,με πολύ όμορφα παραδείγματα για παιδιά. Το τέλος λίγο απότομο. Η προσπάθεια σου για καριώτικη προφορά, δεν απέδωσε σωστά αρκετές λέξεις: όπως «θα το επαίρει ο αέρας», «κι είχε ‘κουσει», «που ‘χονε», «τον εξαίρει». Ο τίτλος του βιβλίου «Κυρασολένη» και μέσα….- το σωστό ίσως- Κερασολένη.

Ηλίας Γιαννίρης

«Η γραμμή»

Πρωτότυπη μυθό-ιστοριούλα με τις αναφορές σε υπαρκτά ικαριώτικα πρόσωπα και τοποθεσίες, πολύ ωραία, που δίνει στο κείμενο αυθεντική καριώτικη χρειά. Από τον αγαπητό φίλο Ηλία δεν ξέρω γιατί –ειδικά από σένα – και ιδίως για τη συγκεκριμένη ιστοριούλα, περίμενα την καριώτικη προφορά. Θα είχες κερδίσει παραπάνω εύσημα.

Φρόσω Χωριάτη

«Το Δώρο της ζωής»

Πραγματικό καριώτικο «παραμύθι» εύγε θα ήθελα λίγο μεγαλύτερη προσπάθεια για καριώτικη προφορά. Σημείωσα μια ανακολουθία που αφορά τους συμπατριώτες μας. Λες «ήταν αμόρφωτοι, μα τόσο καλόκαρδοι» και στο τέλος μας λες: «Έχουν σοφία και γνώση, μα είναι και σπουδαίοι καλλιτέχνες, μουσικοί, χορευτές, ζωγράφοι», δηλαδή κατέχουν όλα τα πνευματικά χαρίσματα που διαθέτει η κοινωνία. Άρα δεν ισχύει η πρώτη εκτίμηση.

Αγγελική Παριάρου

«Ο Ίκαρος ζει»

Η γενική παρατήρηση μου ότι λείπει η καριώτικη προφορά που θα αναβάθμιζε την παραμυθό- ιστορία, ισχύει και εδώ. Κατά τα άλλα του, ενώ είναι λιγόλογο, εμπεριέχει όλα τα ανθρώπινα συναισθήματα- όνειρα- επιθυμίες- πατριωτισμό. Μπράβο σου! Θα περιμένουμε όμως ακόμα καλύτερο. Το τέλος είναι συναισθηματικό εύγε!

Άννα Καλαλή

«Ελυνέερ ή το σπιτοκάθισμα του φοβογιώργη»

Επειδή το επίθετό σου δε δείχνει ικαριώτικο, δε γνωρίζω το βαθμό συγγενείας με την Ικαρία. Διαβάζοντας όμως την ιστοριούλα σου ανακαλύπτω ότι έχεις τουλάχιστον ψυχικούς δεσμούς και πολύ αγάπη. Γιατί από τη μία η φαντασία σου κι από την άλλη τα γνωστά αποτελέσματα της εργασίας, της μελέτης και της έρευνας, που καταπιάστηκες με ικαριώτικες εκδόσεις, έφεραν ίσως το καλύτερο αποτέλεσμα και στην ικαριακή διάλεκτο. Μπράβο σου! Δεν τα πήγες καλά μόνο σε λέξεις: ηφύει, καρκάντζαρους και έμπε.

Ηλίας Γιαννίρης

«Το μυρμηγκάκι»

Πολύ παραμύθι, με συνδυασμό ικαριώτικων ονομάτων και χωρών, επιτυχημένα. Σωστό παραμύθι και ανεξήγητο μυστήριο.

  Δέσποινα Σιμάκη

«Ο κυρ Αντώνης στ’ απέσω περιβόλι »

Πρωτότυπη και συγκινητική η μυθο-ιστορία σου. Οι Ικαριώτες πάντα σ’ όλους τους χρόνους, ήτανε στενά δεμένοι με τα ζώα τους και κυρίως με τα γαϊδουρομούλαρά τους που ήταν υπηρέτες τους και τους ξεκούραζαν. Το δεύτερο σου τούτο πόνημα είναι ασυγκρίτως καλύτερο. Όμως δεν απέφυγες τελείως λέξεις που προσπαθούσες να τις γράψεις με καριώτικη προφορά αλλά που όμως δεν προφέρονται έτσι π.χ. τον είχονε, εν είχονε, πούχονε, εν εξέρω. Η ιστορία σου πάντως δεν μειώνεται με αυτές. Μπράβο.

Αγγελική Παριάρου

«Η ήττα του χρόνου»

Η δεύτερη σου μυθο-ιστορία, χωρίς να ονοματίζεις περιοχές, χωρίς να δίνεις ονόματα στους Ήρωες σου, γίνονται καθαρά αντιληπτά τι και ποιους εννοείς. Και αυτό νομίζω είναι η μυθο-ιστορία λαι αυτή είναι και η μεγάλη της επιτυχία. Συγχαρητήρια. Το νου σου στο χρόνο είναι ύπουλος…. Μόνο της Φιλομένης από κοντά.

Φρόσω Χωριάτη

«Το όνειρο της Ρηνιώς»

Ένα μεγάλο μπράβο προκαταβολικά , γιατί ασχολήθηκες με ένα άκρως ευαίσθητο ανθρώπινο θέμα που και στο παρελθόν αλλά και σήμερα πονεί και ταλαιπωρεί αφάνταστα γονείς και άτυχα παιδιά. Πολύ επιτυχημένη η μυθο-ιστορία σου αλλά μπορεί να είναι και μια αληθινή. Πολύ σωστά επισημαίνεις, ότι πάντα τα παιδιά είναι και ήταν αδέκαστοι κριτές της διαφορετικότητας. Σήμερα είμαστε μάρτυρες της λέξης «μπούλινγκ» που έχει αντικαταστήσει τη γελοιοποίηση, τον περίγελο των διαφορετικών ατόμων, με τα φοβερά και θανατηφόρα όπως γνωρίζετε αποτελέσματα. Η προσπάθεια σου ας γίνει αφορμή, να αγγίξει τις ευαίσθητες χορδές όλων μας. (Έχω σημειώσει ότι: παππούς και γιαγιά, πατέρας και μάνα και τρία παιδιά. Δεν κάνουν οκτώ στόματα)

Άννα Καλαλή

«Η Δημογεροντέ μες στ’ όνειρο της Πέτρας»

Πολύ συγκινητική – πρωτόγραπτη- ολόσωστη και ιστορικά διαγεγραμμένη η ιστοριούλα σου. «Κατ’ απόφασιν της εκτάκτου Επαναστατικής Ικαριακής Συνελεύσεως… πολίται ικάριοι είναι όσοι: Απέκτησαν ή θα αποκτήσουν εις το μέλλον τα προσόντα του πολίτου κατά τους Νόμους της Πολιτείας του κ.τ.λ. Κατά την ταπεινή μου γνώμη του υποφαινόμενου, γνήσιοι Ικάριοι πολίται, είναι όσοι εμπνέονται και γράφουν τέτοιες ιστοριούλες για την Ικαρία μας.

Άξια!!!!

Λευτέρης Κουτούφαρης.